Bu İPİN ucunu kaçırdım sanırım.kaçtır açıp açıp duruyorum bu sayfayı bilmem ki...yazmak istiyorum ama kelimelerim kafamda kıyamet provasında...nerden başlayacağım derken ipin ucu kaçıyor...iyisi mi ben bir kaç gün birşey yazmayım diyorum ama olmuyor yazmaktan vazgeçemiyorum...aslında söylenecek sozün kalmayınca ortalığı sessiz bir çığlık kaplarmış.duyma eylemini kulak değil kalp yaparmış o vakit. gürültü çok fazla ya:( bu da böyle bir post olsun...atış serbest..
defolu insanlar vardır bir de şu hayatta defolarına makyaj yapıp profesyonelce saklamış olanlar...saklamış olanlar onları kimden saklıyorlar ki ben bunu da anlamış değilim...kendi biliyor nasılsa başkasının bilmesinin ne sakıncası olabilir ki...defolusun işte...saklasanda saklamasanda öylesin...saklayınca yok olmuyor sonuçta o defolar sende...hep sende...gözün gibi, kaşın gibi, dudakların gibi sende...akşam olupta o makyajı çıkardığında battığı gibi gözüne gündüz de batacak bir gün o defolar gözüne gözüne...niye ki bu saklama çabaları...kime ki...okuduğunda dank edecek mi acaba şu yazdığım cümleler merak ediyorum...gerçi hiç sanmıyorum...sonuçta sen o defoları bir şekilde makyajlayıp saklamışsın...kendinden bile...
0 Yorum
Umarım gününüz güzel geçer:)