YAŞAMINIZA ALDIĞINIZ İNSANLAR..





Beynimin bana yapığı sorguya bakın ve dinleyin...

Yaşamımıza aldığımız, hani yanımızda olmasına müsade ettiğimiz yada şöyle diyeyim; savunma duvarlarını kısmen  alt üst eden o kaypak :) insanları neden arzularız ki? neden deniyoruz ki onları; Acaba neden? Şimdiye kadar sonsuza kadar yanımda olacak, "aynı sıcaklıkta kalacak  biri çıkmadı  ama gelecekte  olacak "fikrini  bu kadar taze tutmak da ne oluyor...

Eyvahh.. uzun zamandan sonra arkamdan  bir sigarası kokusu daha geldi, daha doğrusu bir sigaralık sinmişlik kokusu..Aklınıza gelen aynı örnek mi? " Bu kişi aynı insanmı yada" diye sorgulamama sebebiyet t veren biri oldu dimi.Hadi çekinme listene bi göz at bakalım ,tozlu sayfaları bir çıkart ..Kaç kişi var listede...bu arada kendi tarihimi aklamış oldum..
Bu arada insanların sizi üzeceğini düşünüp, gereksiz genellemeler yapmaktan da vazgeçin, vaktiyle o kişiyle zamanında güzel bir an yaşıyorsun ve o anı haziler arasına ekliyorsun..sonra o kişiyle ilerde hayal kırıklığı yaşıyorsun ,o ana kadar yaşadığımız  güzel anların hatırına güzel anılarınızı kirletmeme yi başarabiliyor musunuz?kısmenn dimi.. Herkes bu erdemliğe ulaşamaz sanırım...İçimize bakıp arpacı kumruları gibi düşünürken, önümüzden geçip giden güzellikleri kaybediyoruz  mu mu acaba :)
 kocaman bir sananeee:) ben bu kelimeyi sevdiklerime kullanmam...

Bu sabah erkenden uyandım.05:27. uyanışıma şükrütmem gerekirdi diye düşünüp şükrümü yaptım.:)(yalan.. şükrümün uyanışımla alakası yok) daha önceden bahsi geçdimi bilmiyorum ama ben  spor yapmaya bayılırım.. kendimi ifade edebildiğim, kendime gelebildiğim, vücüdumu detoxs özelliği kazanıp yenilenebildiğim ,tüm negatif enerjimi ve pozitif enerjimide :) atabildiğim tek alan.. arada tuhaf ta yaşarım ben :) bi ara bunlara da şahit olursunuz okuyunca...bu tezim doğruluğuna inanırım.... tuhaf yaşamalısın ki değişesin....sonra eşofmanlarımı giyip, kulaklığımı takıp koşmaya başladım..15 dk koştuktan sonra kendimi tuhaf hissettim..içimde tufanın verdiği bir yıkıntı yaşar gibi yıkıldım..bazen olur bu..Hani çıkmaza girer ve   bir mucize beklersin , o anda mucize gerçekleşerek daha güzel bir yola varırsın ya....Önce tufan ,sonra tuhaf ardından kocaman bir sakinlik..tempolu yürüyüşe devam ederken yağmur geldi.. çisil çisil yağmur yağıyor... hani şu ince ince  olandan , ahmak ıslatandan :)yağmurdan nefret ederim diye düşünürken ,gitgide hoşuma gitmeye başladı..rüzgarın olmayışından olabilir mi acaba.  oysa "Unutma diyor yağmurun yağdığı kadar ıslaksın. Güneşin ısıttığı kadar sıcak. Hissettiğin kadar yanlız, güçlü hissettiğin kadar güçlüsün" diyor Can Yücel..Keyif almaya devam ediyorum.. Bu sabah kafamda ne dün var nede yarın var.. yaşadığım ana tanıklık ediyordum oysaki..Herşeyin farkında  olmaya  çalışıyordum. Gördüklerimden  daha önce  fark etmediğim detayları özümsemeye çalışıyordumm..detayların başında ise ,koşuya eşlik ettiğim insanların hepsinin kilolu olması:),sonra köşedeki sokağın adının yazılı olduğu tabela  "Acı Badem Sokak" ...detay olarak ne bekliyorsunuz ki;)

İNSAN İÇİNE BAKMAMALI, HAYAT ÇOK GÜZEL Mİ NE?...



Yağmur yağar taş üstüne...






Previous
Next Post »
0 Yorum

Umarım gününüz güzel geçer:)