MutlulukDA acıttı....







          Söz vermiştim sana. Gecenin karanlığından ay ışığından bile daha güzel olan bir söz vermiştim." Seni asla yarı yolda bırakmayacağım" delikanlı......
           Dün Kendimde yazacak güç bulamadığım için dünün  satırlarını bugüne yazıyorum."Bir daha hiç kavuşamayız diye düşündüğüm adamın  sarıldığı anı yazmak istedim. Tebessümü ,gözlerini kısarak bakış,konuşu,gülüşü,ses tonu.... O bendeki tüm güzellikleri ile aynıydı.Bir o kadar da yanlışlarıyla da devam etmekteydi. Değişen tek şeyin benim ondan uzakta kalmam  imiş.Çok şeyi engellemiş mesafeler...sevgiye sevmeye olmasa da  birlikte sımsıkı olmaya engelmiş.Bir sınav vakti, bazı anlar zaman dursun istersin ya, ben ona sarıldığım da zaman dursun istedim. Yeniden ne zaman sarılırım meçhul...Fakat omuzunda  ve kollarında  dünyamın durduğunu yeminler edebilirim.Hala benim için  sımsıcak oluşunu hissettim. Uzun süredir  var olan hisssizliğimi  ben onda bitirdim.Tam da çaresizliğimin ortasında çiçekler açtı sanki. Oysa önüme gül bahçeleri serdikleri halde yetinmeyi bilememiştim.
        Sanırım sen bana yerleşen , hiç geçmeyecek olan acısın. Sen Boğazımda düğümsün. Seni Kimsenin göremeyeceği yerlere koyabilir miyim? Ya da kimsenin ulaşamayacağı köprücük kemiğime  gömsem? Merhametimi bozğunluğa verip bende seni kırabilir miydim?....
          Hayattan bağını kesen bir kız ancak yazmakla yeniden hayata dönebilirdi. Yalnızca bu yazıları yazarken  kendinde kuvvet bulan küçük bir kızın  hayatı olabilirdi.  Balon isteme yaşını geçmiş de olsa hala istediği şeyler alınmadığında  dudak büzen , insanları ,hayat üzerindeki bütün varlıkları "çiçek,kuş,böcek,toz,toprak..." hepsini karşılıksız seven,ufacık bir şeyden mutlu olmasını bilen ,herkese koşulsuz güvenen.....
        Ve en çok da  kendine üzülen masum bir kız..
DİP NOT:  Kendimden başka kimseye ihtiyacım olmadığını, iki ayağımı karnıma  doğru çekip dolabımın sağ yanına büzüşüp ağlarken kendi kendimi teselli etmek yerine "geçmeyecek gln, buda geçmeyecek ama dayanacaksın" derken anladım. Ben bana yetmeyi çoktan öğrenmişim ,ve de yetmişiM. ALINTIDIR.
        Söylenecek çok şey var lakin yorgunum.. Ama umutluyum herşeyden. Bugün sahile indim, kendime harika bir yoğurt yaptım:) Daha ne olsun... Asla kaybetmeye niyetim yok......

Previous
Next Post »
0 Yorum

Umarım gününüz güzel geçer:)